Brzemienną skutki metamorfozę bohaterów też głowie i przegięta niemal dokumentalne kościół842rawa miejskie utracił Filipów870zisiaj liczy 1800 mieszkańcówkresie międzywojennym podupadły Filipów miał duży odsetek ludności żydowskiejiemieckiej oraz był silnym ośrodkiem kościoła mariawitówego powodu istnieją tumentarze: katolicki, ewangelicki, żydowskiariawickiilipowie znajdują się: poczta bank spółdzielczy, sklepy, ośrodek zdrowia, lecznica weterynaryjna, posterunek policji, restauracja „Pod Lipką, kawiarenka, bar, stacja benzynowa Filipów, most drogi 652 Suwałki-Gołdap, pod nim bystrze, kamienieura wysokości oczu Dalej pozostałości młyna metalowe belkiodzieołki przy brzegu. końcu wsi trzeci, drewniany mostek. Po dwóch kilometrach wąskie, krętełytkie korytoamiennymi progami przechodzi pomałuabagnioną, szuwarowatą rzeczkę Jeż. Długie Posiada kształt wąskiej rynnytromo wznoszących się, pociętych jarami nagich brzegachilkoma kępami sosnowych lasków. Linia brzegowa słabo rozwinięta, brzegi miejscami zabagnioneorastające trzcinami, które wyspami docierają aż środek tego płytkiego akwenu. Piaszczyste dno jestnacznej części zamulone. Wędkarz może złowić szczupaka, leszcza, okonia, płoć lub karasia. Brak miejsc biwakowycho kąpieli SZAFRANKI, most drogowy, pod nim kamienie; za mostem pole biwakowe. Dalej roślinność wodna zarasta całe koryto rzekitórym występują paliki po rozmytej regulacjiilka niskich kładek ZUSNO, brukowany bród przez rzekę, miejsce biwakowe MATŁAK, most drogi Bakałarzewo-Filipów, pod nim niebezpieczny przepływ. terenie wsi odkryto najstarsze ślady pobytu człowieka Suwalszczyźniekresu środkowej epoki kamiennej Jeż. Garbaś rynnowe, usytuowanealowniczym otoczeniu łagodnie pofalowanych wzniesień. Linia brzegowa słabo wykształconaało urozmaicona. Brzegi miejscami wyniosłetromo opadające od strony zachodniejołudniowej porasta las sosnowo-świerkowyomieszką drzew liściastych. Nad zalesioną zatoką zachodniego brzegu znajduje się zagospodarowane pole namiotowe pobliżu obozowisko harcerskieśrodek wypoczynkowy. Do jeziora uchodzi Mieruńska Struga płynącaeż. Mieruńskiego Wielkiegołm, możliwa do pokonania kajakiem. Garbaś to akwenechach oligotroficznych, ubogioślinność nawodnąanurzoną. Wodę czystą, dno piaszczyste lub żwirowe, wszędzie dostępne do kąpieli Wypływeziora przy mostku drogowym, płytko. Dalej bystrzaykrotyzybkim nurcie krótkiego, leśnego odcinkaieco szerszym korycie Jeż. Głębokierzegach od północy porośniętych pięknym lasem iglastym ze sporą domieszką drzew liściastych, od południaidokiem polaąki. Jest to akwen eutroficznyierścieniem przybrzeżnych szuwarówogatą roślinnością zanurzoną, co stwarza rybom dogodne warunki bytowania. Grzbietem wschodniego brzegu biegnie leśna drogailipowa przez Matłak do Bakałarzewa, umożliwiająca dostępe okolice. 200 metrów obok znajduje się urocze, bezodpływowe Jeż. Siekierowo, całe otoczone lasemiezwykle czystej wodzieuchych brzegach, które warto odwiedzić dla przyjemnej kąpieli. Poniżej Jeż. Głębokiego mielizny, kamienie, ostre zakręty, powalone drzewa, zwisające gałęzieiskie kładki urozmaicają spływ odlesionymi terenami upraw rolnych BAKAŁARZEWO, jaz nadal czynnego, zabytkowego młyna, przez który przenoska 50ewym brzegiem po skarpie. Stąd mamy 200 lewo do rynku posiłekzupełnienie zapasów. Niżej most drogi Suwałki-Olecko, za nimurcie rzeki ostre płyty betonowe. Bakałarzewo to obecnie wieś gminna licząca 500 mieszkańców usytuowana wzniesieniu nad doliną Rospudy po jej lewej stronie. Zachował się miejski układ przestrzennyużym rynkiementralnie usytuowanym kościołem. Pierwotnie nosiło nazwę Dowspuda Bakałarzewskaelu odróżnienia od Dowspudy Raczkowskiej Posiada pocztę, ośrodek zdrowia, schronisko młodzieżowe, bar, sklepy, pensjonat wczasowywatery prywatne. Ceglany kościół936wieńczony dwoma wieżami, wewnątrz ołtarzVIIeż. Sumowo usytuowane południkowo, bardzo malownicze krajobrazowe, typowo rynnoweysokich brzegach, porosłych znacznymi partiami sosnowo-świerkowych lasów; dużo dobrych miejsc do kąpieliiwakowania. Ławica przybrzeżna przeważnie piaszczysta, porośnięta wąskim pasem trzcin, rozrastających się szeroką ławąierunku wypływu Rospudy. Od zachodniej strony do jeziora wpadatrumienie wschodniego brzegu wyciekają liczne źródełka. Okolica jest cichaurystycznie nie zagospodarowana. Przy wypływiearośniętego trzciną zwężenia kładka dla pieszychobre miejsce biwakowe KOTOWINA, most drogowy, pod nimoniżej kamienne płycizny Dalej rzeka spokojna, liczne zakola wśród szuwarów Jeż. Okrągłe jest typowym akwenem wytopiskowym, otoczonym prawieałości przez lasy. Brzegiużej części niskie, podmokłe, zarośnięte olsem bagiennym Cały teren jest przyrodniczo bardzo bogatyam silnie eutroficzny zbiornik stanowi dogodne siedlisko dla bytowania licznych gatunków ptactwa wodnegoyb oraz dla bobrów. Zielona, mętnawa woda silnie wiosnę zakwita planktonem. zachodnim brzegu znajduje się samotna zagroda dawnej rybakówkiazwie Mazury, poniżej której przy wypływie Rospudy znajdujemy malowniczy zakątek do odpoczynkuąpieli. Odcinek rzeki do Jeż. Bolesty porasta partiami las Jeż. Bolesty najdłuższe całym szlakuednoajładniejszych, wybitnie rynnowe, przypominające szeroko rozlaną rzekę. Jego północne partie porasta wysokopienny las iglasty ze znaczną domieszką drzew liściastych, obfitującyaliny, poziomki, czarne jagody, grzybyrzechy. Część południowa jeziora brzegi powyginane, strome, pocięte jaramiąwozami oraz przyozdobione kępami drzewrzewów, za którymi ciągną się otwarte pola orne. Żwirowa droga, biegnąca wzdłuż zachodniego brzegu, łączy Kotowinęaczkamimożliwia dostęp do jeziora MAŁE RACZKI, wieś przy wypływie Rospudy Jaz nowej elektrowni wodnej przed nim most drogowy.Przenoska 100rawym brzegiem. Miejsce biwakowe Most kolejowy, pod nim pale. Stacja PKP kmrawo RACZKI, most drogi 654 Olecko-Suwałki, pod nim głazy. Stąd mamy300 prawo do rynku małe co nieco. Ongiś miasto, obecnie duża wieś gminnaachowanym historycznym układzie przestrzenno-urbanistycznym, usytuowana równinnym, prawym brzegu rzeki przy historycznym trakcie handlowymrodna do Prus. Lokalny ośrodek usługowo-handlowy, liczący około 1500 mieszkańców. Posiada: pocztę, ośrodek zdrowia, aptekę, posterunek policji, restaurację „Rospuda, sklepy, letnie schronisko młodzieżowe. Wieśazwie Dowspuda Raczkowska powstała wpoi. XVI była własnością Stanisława Raczkowicza. Wymieniane już wcześniej jako miasteczko, Raczki otrzymały przywileje handlowe682d króla lii Sobieskiegoiejskie od Augusta III7031748iasto kupiła rodzina Pacówd tego czasu nastał dla Raczek okres rozkwitu, związany zwłaszczaziałalnością Ludwika Michała Paca, który postanowił uczynićiasta centrum swych rozległych dóbr. Rozbudowę realizowano według koncepcji znanego architekta Henryka Marconiego. Wzniesiono nowy kościół, duży zajazd, szereg murowanych domów wokół rynku oraz pobudowano kilka manufaktur, do prowadzenia których sprowadzono specjalistów-rzemieślnikówngliiiemieciejscowej szkole uczono angielskiegoiemieckiego. Rozwija się handel zbożem. Te działania szybko powiększały liczbę ludności miejskiej, która przed 1830oszła do 2500 osób. Konfiskata dóbr pacowskich upadek miastatratę praw miejskich870żywienie nastąpiło pod koniec XIXzięki handlowirusami oraz przemytowi konirzody chlewnej przez granicę. Równieżkresie międzywojennym handeliemcami był podstawą utrzymania się mieszkańców Raczekzasie ostatniej wojny poważne zniszczenia przyniosły miastu trzymiesięczne walki umocnionej Unii rzeki Rospudy przełomie 1944ennym zabytkiem jest klasycystyczny kościól murowany, wzniesiony pod koniec XVIIIedług projektu Piotra Aignerarzebudowany przez Henryka Marconiego. Prócz tego zachowało się kilka parterowych kamieniczekotowy XIXraz budynek dawnej manufaktury pacowskiej DOWSPUDA, niewielka wieś położona obok Raczek drodze do Augustowa. Duże Technikum Rolniczeasadnicza Szkoła Rolniczanternatem, wykorzystująca częściowo zabudowania